درآرزوی توام

مقایسه اجتماعی شمشیر دو لبه ای است که هم می تواند «آرامش» ببخشد وهم می تواند «اضطراب»ببخشدهم می تواند موجب «امید» شود وهم موجب «ناامیدی »هم می تواند سبب «پویایی »شود و هم سبب «ایستایی »و سرانجام هم می تواندموجب «رضایت از زندگی »گردد وهم موجب« نارضایتی »بنابراین ما باید مهارت مقایسه کردن را بدانیم وآن را مدیریت کنیم واین یک ضرورت اجتناب ناپذیر است وباید کاربرد هر مقایسه را به درستی شناخت وآن را در جای خودبه کار برد تاسطح رضایت از زندگی افزایش یابد.  (کتاب هنر رضایت از زندگی،ص48)